8 listopada 2014

1. Sympatyczny młody człowiek przywiózł mi skodę. Testowe skody dostarczane są pod drzwi. Za pierwszym razem to dość dziwne uczucie. Ale pewnie da się do tego przyzwyczaić. Aż się prosi, żebym zamówił kiedyś skodę z dostawą na wieś.
Wstawiłem samochód na podwórko i poszedłem do szewca odebrać chińskie buty. Porozmawialiśmy chwilę o zimie, której nie ma, ale gdyby była, to mało które z dziś dostępnych butów nadają się do tego, by w nich zimę przechodzić. I to jest generalnie zła informacja.
Usłyszałem za to o kolejnym plusie gumofilców – można je myć szlauchem.

2. Odpaliłem Suburbana i pojechałem do Ząbek, do pana, który wyważa wały na samochodach. 

Wał, to taka rura, która się kręci pomiędzy skrzynią biegów a dyfrem.
Czułem, że z wałem coś jest nie tak. Ale nie myślałem, że aż tak. Pan podniósł samochód, odpaliliśmy silnik, włączyliśmy bieg, Kółka zaczęły się obracać. Coraz szybciej. No i było zupełnie inaczej niż zwykle, bo zwykle słychać opony, szum powierza. A tu było słychać tylko wał.
Słychać i czuć.
Procedura naprawiania polegała na tym, że pan coś tam robił pod samochodem. Co jakiś czas wołał „Jedziemy. Ja uruchamiałem silnik wrzucałem bieg i cisnąłem gaz. Tak, by silnik obracał się 2000 razy na minutę. Po jakimś czasie pan krzyczał „luz” i „gasimy”. Trwało to z godzinę. Współużytkownicy hali chcieli pana eksmitować – Suburban przy 2000 obrotów strasznie hałasuje. Zwłaszcza kiedy stoi w zamkniętym pomieszczeniu.
W każdym razie okazało się, że wał jest chyba krzywy. Pan go jako-tako wyważył. Choć właściwie powinien wymienić. Gdyby ktoś słyszał o takim – średnica 90, długość 1300 – będę zobowiązany.

Złą informacją jest, że gdybym do pana pojechał wcześniej, wtedy, kiedy po raz pierwszy o tym pomyślałem – byłbym do przodu ponad 10 tys. Uniknąłbym remontu skrzyni i reduktora.

Po powrocie wpadłem do Faster Doga. Porozmawialiśmy z Pawełkiem o motoryzacji. Zwłaszcza o wałach. W landroverach wały ciągle trzeba było naprawiać. Ale można było wał dorobić i wtedy się tak szybko nie psuł.

Po drodze do domu zawadziłem o Beirut. Poczęstowano mnie Cre Tonnerre – belgijskim ale do którego przed drugą fermentacją dodają rum. Mocna rzecz – siedem procent alkoholu.
Będą je sprzedawać. Beczkowe. Na zimę – jak znalazł.

3. Wieczorem skacząc po kanałach obejrzeliśmy dwa odcinki „Seksu w wielkim mieście”. Cóż to za przerażający serial. Jak one się ubierają! Co mówią! Jakie mają wydumane problemy!
A najgorsze jest to, że te naście lat temu zupełnie nam to nie przeszkadzało.