czwartek, 10 października 2024

9 października 2024

 


1. Kraków, na dłuższą metę, jest dla mnie wykańczający. Obudziłem się z przekonaniem, że jeszcze jeden wieczór w cesarsko-królewskim, stołecznym mieście to wykituję.

2. Spakowałem walizeczkę i porzuciłem hotelowy pokój. Walizeczkę zawlokłem do Żonglerki, gdzie zjadłem jajecznicę na bułgarską modłę, rozmawiałem z profesorem pobliskiej ASP o wojskowych kurtkach, których już nie ma takich jak kiedyś, a mąż koleżanki mojej z podstawówki przekonywał mnie, że byliśmy razem na nartach, co prawdą nie jest, gdyż na narty nie jeżdżę od kiedy się połamałem zjeżdżając drugi raz w życiu i spędziłem po tym parę miesięcy w gipsie, co w sumie mi nie przeszkadza w niczym, gdyż jak chcę się napić w górach, to piję w górach nie tłumacząc, że jadę na narty. 
Później pojechałem na Podgórz. Uberem, którego kierowca puszczał polski rap i umawiał się z kolegą na kupowanie biletów na mecz Cracovii, chyba z Kolejorzem. 
Swoją drogą, aplikacja wyznaczyła trasę tak sprytnie, że, by dotrzeć na plac Bohaterów Getta, Wisłę przekraczałem trzy razy. Po ciekawym spotkaniu z interesującym człowiekiem udałem się na Karmelicką, gdzie czekał na mnie rodzony ojciec. Z nim pojechałem najpierw na plac na Stawach po kwiatki, później do Żonglerki po walizkę, później do Stryjostwa. A stamtąd na lotnisko. Z przygodami, gdyż jazda przez Kraków jest bardziej staniem niż jazdą. Ważne, że się udało zdążyć. 

3. Samolot wystartował z opóźnieniem. Lądując zmienił zdanie i odszedł na drugi krąg. W końcu wylądował w przeciwnym kierunku, niż zaczynał za pierwszym razem. Ciekawe to było doświadczenie. 
Później się okazało, że samolot do Zielonej to nie wiadomo, o której wyleci. To była dobra informacja, gdyż znaczyło to, iż będzie czas na przełożenie mojej walizeczki, i nie będzie mi jej musiał jakiś pan przywozić z Poznania. 
Samolot w końcu wystartował z godzinnym opóźnieniem. Nie było to jednak dotkliwe. 
Jadąc z lotniska minęliśmy dwie sarny i zająca. Zające nie są specjalnie często spotykane.

Piesek, z radości, że wróciłem, zaczął jeść kanapę. I to jest zła informacja. 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz