Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Lech Janerka. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Lech Janerka. Pokaż wszystkie posty

piątek, 12 lutego 2021

11 lutego 2021


 

1. Jestem niepocieszony – protest mediów się zakończył. A właśnie zaczął mi się podobać. W imię walki o prawo do informacji – informacji nie publikować. Milczeć w imię walki o wolność słowa. Logiczne. 

Mazurkowi udało się w końcu wyciągnąć od kogoś z Platformy jasne oświadczenie w kwestii aborcji. Mniej–więcej jasne, gdyż wyciągnął od pani Kidawy-Błońskiej. A gdy już wyciągnął, to – mam wrażenie – nikt tego nie zauważył. 
A może wszyscy zauważyli, tylko prawie nikt się już tym nie ekscytuje. Nie wiem. I to jest zła informacja. „Nie wiem, a chciałbym wiedzieć, w informacji też nie wiedzą dokąd zmierza świat. Nie wiem, a chciałbym wiedzieć.” Śpiewał na pierwszej płycie Klausa Mitffocha Lech Janerka. Wydaje mi się, że kupiłem tę płytę w Szczecinku. Druga połowa lat osiemdziesiątych. Chyba pamiętam jak dumnie niosłem ją ulicą chyba Żukowa. A koledzy moi pytali przechodniów, czy to prawda, że w okolicy jest dużo żuków gnojarzy i od nich ta nazwa pochodzi. Ale to już zupełnie inna historia. 


2. Po beemkach zieje pustka. 
Z Zielonej Góry przyjechał saabem 9–3 mój kolega z Warszawy ze swoim kolegą z Zielonej Góry. Architektem. Przywiózł pączki z Raculi. Całkiem niezłe. Przesiedliśmy się do Lawiny i pojechaliśmy oglądać leśniczówkę, która okazała się być wcześniej pensjonatem Edmunda Freyera. Z jednym Freyerem chodziłem przez chwilę do liceum. Ale miał na imię Artur. I raczej nie miał przed wojną pensjonatu w lesie we wschodniej Brandenburgii.
Kolega z Warszawy przywiózł również pączki dla pani leśniczej. Jednak nie była zainteresowana. Sama sobie pączki robi. [Smaży? Bo przecież nie piecze.] 
Budynek oglądany drugi raz wyglądał chyba jeszcze lepiej. Pani leśnicza opowiedziała koledze z Warszawy o okolicy. O tym, że w rzeczce tarły się kiedyś pstrągi. Ale wpuszczono bobry, które rzeczkę uczyniły dla pstrągów nieatrakcyjną. 
Bobrów narobiło się tyle, że zdecydowano o ich odstrzale. Udało się ustrzelić pięć, bo bóbr głupi nie jest i ustrzelić go trzeba umieć. Złą informacją jest, że przez te bobry drzewa przy rzeczce trzeba zabezpieczać metalową siatką. Gdyby nie to – bobrza armia zamieniła rozprawiła by się z nimi w bardzo krótkim czasie. 
Przez autostradę jelenie przestały przychodzić na rykowisko, a wypuszczone wilki wyżarły co się dało i przeniosły bliżej Odry. Więc zwierzyny w okolicy raczej nie ma. Został po niej znak drogowy. A-18b. Uwaga zwierzęta dzikie. Stojąc przy bitej drodze leśnej pokazuje, w przeciwieństwie do nawierzchni, że ktoś o bezpieczeństwie jeżdżących tą drogą myśli.

3. Dzień był piękny. Fotowoltaika powiedziała, że najbardziej słoneczny w tym roku. 
Nie obejrzałem orędzia marszałka Grodzkiego. Zagapiłem się na nie pamiętam już który program w TVN Turbo. Albo o mechanikach, albo o handlarzach. Orędzia marszałka Grodzkiego dostarczają mi zawsze irracjonalnej radości. Więc to, że orędzia nie obejrzałem, to zła wiadomość.