1. Zawsze było tak, że we wtorek zabierali zmieszane, środę plastiki, a czwartek biodegradowalne. Ale w tym roku po zmieszanych jadą biodegradowalne. Złą informacją jest, że się nie mogę do tego przyzwyczaić. Obudziłem się szarym jeszcze świtem., w przekonaniu, że coś jest nie tak. A może obudził mnie hałas śmieciarki? W każdym razie, pognałem żeby wymienić kosze. Raczej bez specjalnego przekonania, że zdążyłem. Okazało się, że jednak zdążyłem. Ale okazało się dopiero po południu.
–Ten człowiek wygląda na koniunkturalistę – Bożena skomentowała mazurkowego gościa. Trudno się było nie zgodzić.
2. Zabrałem się za ponowne wyklejanie kominów. Konkretnie: połączeń – miejsc, w których stalowa rura wchodzi do murowanego komina. Poprzednie uszczelnienia się niestety wykruszyły. Tym razem użyłem gliny w proszku. Wyszło lepiej niż sama szamotowa zaprawa. Złą informacją jest, że kiedy skończyłem, dotarło do mnie, że póki glina nie wyschnie, nie będę mógł zapalić w piecu. Więc marzłem przez całe popołudnie.
3. Wieczorem zaczęliśmy oglądać „Fundację”. Ozimowa czytałem coś chyba w środkowej podstawówce. I nic nie pamiętam. Serial efektowny. Złą informacją jest, że niestety sporą część drugiego odcinka przespałem.
Teraz będę głodził koty, gdyż panie jadą jutro do weterynarza na zabieg. Miały jechać wczoraj. Ale jakoś to wszystkim wyleciało z głowy.
No i jeszcze jedna dzisiejsza przygoda. Przez całą swoją historię, Suburban nie miał w dowodzie rejestracyjnym wpisanej masy własnej. Zmienił się przepis i mieś musi. Diagnosta powinien wystawić kwit, w który tę masę wpisze. I się okazało, że nie może jej przepisać z jakiejś tabelki, czy informacji producenta. Trzeba Suburbana zważyć. A wcześniej zatankować. Do pełna. Jakież to szczęście, że kiedyś, ktoś wymienił oryginaly 160-litrowy bak, na taki od nysy. Do którego wchodzi sto litrów mniej.
