22 października 2024

 

1. Przydacz u Mazurka. O Mastalerku, o konferencji berlińskiej, amerykańskich wyborach i wyborach polskich. Prawybory w PiS-ie. Idiotyczny pomysł, gdyż byłby to plebiscyt na największego PiS-owca wśród PiS-owców. A trudno jakoś sobie wyobrazić, że w 2025 roku największy wśród PiS-owców PiS-owiec miał jakieś szanse na dobry wynik w prezydenckich wyborach. Naród jest jednak niewdzięczny, zapomina, jak mu było dobrze, i trzeba sobie z tego zdawać sprawę. 

2. Przez sporą część dnia zajmowałem się pracami polowymi. Zwiozłem meble ogrodowe. Przyciąłem platany (dolne gałęzie), zacząłem robić porządek z konarem topoli, który się urwał podczas poprzednich wiatrów. Wyczyściłem kosisko, wykręciłem oś, na której obracają się jego kółka. I mniej więcej na tyle starczyło mi pary. Co nie jest jakimś wielkim sukcesem. 
Równolegle słuchałem bardzo dobrego odcinka „Ground Zero”. Gościem był dr Szeligowski. Spędziłem z nim kiedyś kilka godzin na LaGuardii. To było większe towarzystwo ludzi z PISM-u. Bardzo interesujące towarzystwo. A sama LaGuardia jest w sumie całkiem przyjemna. 

3. Z pieskiem znaleźliśmy kolekcję sówek-kani. Rosną teraz niezbyt duże. Może im zimno. Człowiek powinien się czegoś nauczyć o tych grzybach. Znajomość grzybologii mogłaby całkowicie zmienić podejście do grzybobrania. 

Przyszedł rachunek za prąd. Wyszło, że w ciągu roku musieliśmy kupić tylko jedną megawatogodzinę. Co jest niezłym wynikiem, bo przecież grzejemy przede wszystkim pompą ciepła. Fotowoltaika na starych zasadach to była bardzo dobra koncepcja.

21 października 2024

1. Mastalerek u Mazurka. Zastanawiałem się, skąd u niego takie zaangażowanie w waleniu w Przydacza. Wyszło mi, że ma się on za jedynego dysponenta prezydenckim poparciem. I ma jakieś plany z tym związane. Nie będę się wyzłośliwiał i przypominał do czego doprowadziła koncepcja wykorzystania tego poparcia w wyborach do Europarlamentu. Ważne, że plany są. 

I nagle pojawia się potencjalny kandydat na, który w CV ma pracę dla Głowy Państwa. I to rozpoczętą dwa dni chyba po wyborach, jako jeden z pierwszych czterech ludzi w transition team – grupie, która pracowała dla elekta przed zaprzysiężeniem. Później cztery lata w Pałacu, podczas których przygotowywał Bóg wie ile zagranicznych wyjazdów Prezydenta. Jeszcze później, prezydencki minister od spraw zagranicznych. 

Akceptacja Głowy Państwa wobec tego kandydata może się więc wydawać wyborcom oczywista. Mastalerek, nie mogąc modyfikować przydaczowego CV, postanowił więc im wyjaśnić, że tak nie jest, gdyż poparciem dysponuje (w znaczeniu: zarządza) on sam. Wyjaśnia to z taką nerwowością, że działanie jego jest przeciwskuteczne. I powoduje rechot wśród twitterowiczów.
Rechot konkretnie spowodowało zarzucanie Przydaczowi, że ten sam się mianował kandydatem PiS-u. Rechoczący pamiętali, jak to Mastalerek (jaki czas temu), w każdym chyba wywiadzie, mówił o swoim osobistym kandydowaniu. W sposób zdecydowanie bardziej zaangażowany niż kiedykolwiek robiłby to Przydacz.

Tymczasem Głowa Państwa podpisał ustawę o finansowaniu samorządów. Jak twierdził zaprzyjaźniony funkcjonariusz niemiłosiernie panującej nam władzy, nowy model finansowania doprowadzi powoli do bankructwa tych samorządów, których obywateli jest mniej niż 200 tysięcy. Miejmy nadzieje, że się mylił. 

2. Pojechałem do miasta. Wziąłem udział w spotkaniu z ciekawym człowiekiem. W roli ciekawego człowieka. W pewnym momencie nie mogłem sobie przypomnieć jak się nazywa Narwik. Przypomniałem sobie i powiedziałem. Tobruk. Bardzo to w sumie było zabawne. 

Naszła mnie konstatacja, że jako zawodowy ciekawy człowiek, raczej bym nie zarobił na utrzymanie. 

Jako że już byłem w mieście kupiłem dużo różnych potrzebnych i niepotrzebnych rzeczy. Muszę się od tego odzwyczaić, bo inwestycja w kominki wyczyściła mnie z pieniędzy. 

Żeby nie było niedomówień – wszystkie nasze wkłady kominkowe spełniają normę Eco Project (czy jak tam ona się nazywa), czyli mają europejskie świadectwo ekokoszerności. Fascynujące jest, że ludzie w Polsce dali sobie wtłoczyć do głów, że kominki to coś złego, a tymczasem UE bardzo lubi spalanie biomasy (czyt. drewna).

3. Sąsiad Tomek budował swoją szopę. Dziś, przy pomocy białorusa ze stuningowanym długą rurą podnośnikiem, ustawiał konstrukcję dachu. Robił to z wielką finezją. A wieczorem swoje dzieło filmował dronem. Wracałem wtedy z pieskiem. Nie wiem, czy są grzyby, gdyż poszliśmy na spacer już po zachodzie słońca. 

Co jakiś czas podczytuję sobie negatywy sprzed dekady. Dziesięć lat temu zacytowałem anegdotę o ministrze Sikorskim (LINK: https://www.3neg.pl/2014/10/21-pazdziernika-2014.html). Można odnieść wrażenie, że chłop się niespecjalnie od tego czasu zmienił. Zmieniła się za to rzeczywistość. 

Radosław Sikorski musi się codziennie modlić o to, by wybory w Stanach wygrała pani Harris, gdyż w innym przypadku może mieć problem czy to jako minister od zagranicy, czy kandydat na prezydenta. W USA Sikorski znany jest jako mąż publicystki Applebaum. A jako mąż publicystki, która porównuje Trumpa z Hitlerem, będzie miał duży kłopot w kontaktach z administracją Donalda Trumpa.  

20 października 2024

 1. Śniło mi się ileś ważnych rzeczy, z których zapamiętałem to, że nie mam gotówki, żeby zapłacić panom budowniczym kominków. 

Panowie przyjechali, skończyli robotę, chcieli pojechać. Ale żeby mogli pojechać, ja musiałem pojechać do miasta po pieniądze. Zeszło mi chwilę, gdyż bankomaty wciąż wypłacają po 800 zł, a ja musiałem wypłacić wielokrotność tej sumy. I oczywiście bardzo szybko przestałem być pewien co do liczby dokonanych wypłat, liczyłem więc poupychane po kieszeniach banknoty. Wyglądało to dość komediowo. 
Wróciłem, zapłaciłem, panowie budowniczowie kominków pojechali, przyjadą we środę, gdyż namówili nas na to, żeby przebudować kominek na parterze, ten, z którego byłem tak dumny. 

2. Sąsiad Tomek postawił konstrukcję szopy. Stalową rzecz jasna. My, tymczasem znaleźliśmy z pieskiem pół tuzina sówek zwanych kaniami. Grzyby jednak są.

3. Odsłuchałem kolację Mellera. Fajne, tylko trochę nudne. Zamiast Łukasza Warzechy mógłby wystąpić styropianowy awatar. 

19 października 2024

1. Przez pół nocy i cały dzień, większa połowa mojego geopolitycznego Twittera, w językach narodowych, bądź po angielsku, załamywała ręce w związku z nieobecnością Polski na berlińskim spotkaniu prezydentów, premiera i kanclerza. 
Kolega groupie Radosława Sikorskiego, napisał że to genialny plan ministra, gdyż nieobecni nie biorą odpowiedzialności za to, co się wydarzy. A wiadomo, że wszystko skończy się źle.
Cóż, prawda jest taka, że niemiłosiernie panująca nam władza generalnie nie zajmuje się prowadzeniem polityki zagranicznej. Mamy oczywiście ministra, który wygłasza błyskotliwe, powszechnie oklaskiwane mowy, ale jak się człowiek przyjrzy bliżej, to się okazuje, że zwykle mówi to, co reprezentanci tzw. Starej Europy woleli by nie mówić, ale chcą, by te słowa wybrzmiały. W ten sposób, zaraz się okaże, że to Polska, a nie Francja, czy Niemcy, blokuje wejście Ukrainy do NATO i Unii Europejskiej.

Spora część większej połowy mojego geopolitycznego Twittera to ludzie z Litwy, Czech, Estonii czy Łotwy. Przez lata przyzwyczaili się do tego, że Polska, jako największy kraj w okolicy mówił w imieniu wszystkich. I mówił na tyle głośno, że ten głos był słyszany. Mówił, często rozwalając na przykład pomysły ugadywania się z Ruskim. Wymuszając wysyłanie czołgów, czy budując współzawodnictwo, kto wyśle coś na Ukrainę coś fajniejszego. 
Teraz tego głosu brakuje. Mamy za to pieniądze z KPO. Co prawda pewnie ich zbyt mądrze nie wydamy, ale za to będziemy je musieli spłacać. 

2. Małgorzata Wassermann opisała, co spotkało ją, gdy szła na mszę na Wawel. Powiedzieć, że to przekracza wszelkie granice, to nic nie powiedzieć. 
Zwłaszcza, że sprawa ma jeszcze jeden aspekt. Otóż krakowscy Platformersi opowiadają, że poparcie Wassermann dla ich kandydata wynikało z umowy, według której jeżeli poprze Miszalskiego, KOD (czy jak się oni tam identyfikują) odpuści Wawel. 
Poparty przez Wassermann Miszalski został prezydentem. KOD (czy jak się oni tam identyfikują) przekracza na Wawelu kolejne granice. 

Swoją drogą, po tym, jak Małgorzata Wassermann opisała, co ją spotkało, ludzie, który wcześniej marzyli, by wystartował Marek Magierowski, piszą na Twitterze, że byłaby świetnym kandydatem PiS w przyszłorocznych wyborach. 
Kiedyś Wassermann startowała w wyborach krakowskich. Weszła do drugiej tury i właściwie przestała prowadzić kampanię. Miała później bardzo dobre stosunki ze zwycięzcą. W przyszłorocznych wyborach stawka jest wyższa. 

3. Przez sporą część dnia panowie budowniczy kominków na nowo stawiali kominek w moim pokoju. Robili to jednak lepiej niż ja. Złą informacją jest, że nie skończyli i jutro też będę musiał wstać bladym świtem, by ich wpuścić.

Mazurek ze Stanowskim nawet śmieszni. Dekret o excusez le mot wpierdolu dla Józefaciuka – śmieszny nawet bardzo. 

Z pieskiem spacerowaliśmy późno, więc grzybów nie widziałem. A przez cały dzień obserwowałem ruch rowerzystów z wiaderkami. Znaczy grzyby są. 

 

18 października 2024

1. Mazurek czynił sprawiedliwość na dwojga imion Żukowskiej. Za Paulinę Matysiak, a konkretnie za to, jak ją traktuje Lewica. 
Po wszystkim nie było co zbierać. Jeżeli każda z uczestniczących w koalicji 15X/13XII partii mówi, że nie może realizować swojego programu, bo koalicjanci, może lepiej by było rozwiązać tę koalicję i ten parlament. Zrobić nowe wybory, może w nowym Sejmie rządząca większość by mogła realizować jakiś program. 
Swoją drogą ciekawe kiedy (i czy w ogóle) dotrze do wyborców niemiłosiernie rządzącej nam władzy fakt, że od jebania PiS-u ani nie spadną ceny energii, nie poprawi się służba zdrowia, nie spadnie inflacja. 

2. Rafał Trzaskowski intensyfikuje swoją prekampanię prezydencką. Na swoje nieszczęście, gdyż im więcej mówi, tym więcej ludzi może go usłyszeć. Bardzo to w sumie zabawne, że w badaniach wychodzi, że Trzaskowski, posiadając generalnie bardzo duże poparcie wśród wyborców Koalicji, najniższe ma w Warszawie. 
Kiedy Trzaskowski ogłosił, że będzie dziś na Śląsku, zaczęto mu wypominać, że nie bywa na sesjach Rady Warszawy i że generalnie ma gdzieś Stolicę. 
Wiceprezydent Kaznowska napisała na Twitterze, że „Pana Prezydenta można spotkać na ulicach naszego miasta, w tramwaju, na obiektach sportowych, wydarzeniach oświatowych, kulturalnych, czy na budowie...” Mogła też napisać, że warszawiacy mogą go też obejrzeć w telewizji, albo na plakatach.

Wysłuchałem „Prawo do niuansu” Kultury Liberalnej z profesorem Dudkiem. Podkast powstaje teraz przy współpracy z Instytutem Myśli Politycznej Narutowicza. Dyskusja miała kilka zabawnych momentów. Na przykład narzekanie prof. Leszczyńskiego, że PiS dawał pieniądze swoim. 

3. Obejrzeliśmy „Napad”. Bożena uważa, że złe, a mojej osobie się podobało. Ciekawe tylko, czy ktoś z niepolskich odbiorców Netfliksa zrozumie podteksty. Na przykład, że źródłem zła był Balcerowicz.

Grzybów dziś nie było. 

 

17 października 2024

 

1. W związku z tym, że się położyłem późno, wstałem też późno, choć, nim sprawdziłem, którą to mamy godzinę, wydawało mi się, że jest wcześnie. Do śniadania słuchaliśmy wczorajszego Kazika i dzisiejszego Sawickiego. Rozmowa z Kazikiem była dziwna. Można było odnieść wrażenie, że Mazurkowi o coś chodziło, miał jakiś plan, ale ten plan Kazik Mazurkowi storpedował. Można się domyślać, na czym ten plan polegał. I jakiego planu był składową. 
Sawicki powiedział, że Trzaskowski nie będzie kandydował w wyborach. Z pełnym przekonaniem to powiedział. Mojej osobie wydaje się tak samo.

Zadzwonił utytułowany dziennikarz, żeby zapytać, co sądzę o plotkach, że orędzie miało na celu przypomnienie PiS-owi, iż Głowa Państwa może kogoś poprzeć w wyborach. I wywarcie presji, by poważnie potraktowano sugestie Pałacu w kwestii kandydata.
Śliczny pomysł. Jednak nie wróżę mu sukcesu. Nawet, gdyby był prawdziwy. 
Zapytałem utytułowanego dziennikarza, co sądzi o postorędziowym wystąpieniu Premiera, a konkretnie o kaliningradzkiej elektrowni atomowej. Nie oglądał. Mam dziwne wrażenie, że większość sympatyzujących z Premierem dziennikarzy nie oglądała. Cóż innego im pozostało. 

2. Pojechałem do weterynarza po tabletki na drapanie. Złą informacją jest, że nie wiem, jak wytłumaczyć pieskowi ile kosztują. Człowiek to by od razu zrozumiał, że przy takiej cenie muszą działać. 
Wyważyłem koła w Lawinie. Znaczy, wyważał pan męczyguma. Maszyna do wyważania wskazywała mu gdzie ma kleić ciężarki. W konkretnie którym miejscu felgi. Wskazywała dokładny punkt na feldze, a nie tylko miejsce na obwodzie. 
Na koniec usłyszałem, że wibracje przy prędkości poniżej 100 km/godz. to raczej nie od opony, tylko od zawieszenia. No i się niestety okazało, że to najwyraźniej prawda. 

3. Znaleźliśmy z pieskiem rydza. Niestety tylko jednego. 

16 października 2024

1. Orędzie. W dobrym, starym stylu. Nie podobało mi się zrobienie ze wszystkich MGIMO-wców rosyjskich agentów. Widzę to trochę inaczej. Ja bym powiedział, że wszyscy są bardzo dobrze rozpoznani przez rosyjskie służby. I druga sprawa. Zabrakło mi wymienienia z imienia i nazwiska członków Klubu Ambasadorów (czy jak to się tam nazywa), którzy się podpisali pod oświadczeniem w sprawie granicy, wraz z informacją, na które placówki wysyła ich minister Sikorski. Ale to wszystko bez znaczenia. Głowa Państwa pokazał, że jeżeli chce, może się odezwać i nie da się przejść nad tym, do porządku dziennego.
Jakoś zabawna była ekstaza co poniektórych PiS-owców. Tych samych, którzy przez ostatnie miesiące pozwalali sobie na drobne szyderstwa w kierunku dużego Pałacu. Drobne, albo i większe. 
Złą informacją jest, że jak na dłoni widać, jak bardzo PiS nie ma kandydata na prezydenta. Złą, bo gdyby miało, byłoby inną partią. A gdyby było inną partią – może by było lepiej.

Orędzie podpaliło niemiłosiernie panującego nam premiera. Tak podpaliło, że złamał zasadę. Aleksander Kwaśniewski wpisał do Konstytucji (któż inny by to miał zrobić), że po prezydenckim orędziu nie ma debaty. Po to, żeby jej nie było. Prezydent ma tak niewiele narzędzi, więc te, które ma są w pewien sposób chronione. Premier, a bardziej jego wierny Hołownia, Konstytucji nie złamał, bo Premier przecież nie wystąpił w ramach debaty. Premier, a bardziej jego wierny Hołownia, złamali ducha Konstytucji. A skoro się Premier na to zdecydował, znaczy, że Głowa Państwa trafił go bardzo precyzyjnie. W sam środek ego.
Trafiony Premier nie panował zbytnio nad przekazem. Albo panował, tyle że się odkleił od rzeczywistości. Opowieść o planowanej przez PiS z Dudą elektrowni w Kaliningradzie to było kuriozum przekraczające nawet granice wytyczone przez bajkopisarza Piątka. 
No i oczywiście dwa cytaty. 
Dzisiejszy: „Nikt nie mówi tutaj o zawieszeniu prawa do azylu. To jest nieprawda”. 
I sprzed chwili: „Jednym z elementów strategii migracyjnej będzie czasowe, terytorialne zawieszenie prawa do azylu. I będę się domagał uznania w Europie dla tej decyzji”.
Szkoda gadać.
Tusk zachowuje się, jakby był teflonowy, a nie jest. Ludzie widzą takie rzeczy. Strategia migracyjna, która miała być gejmczendżerem. A jest oprotestowana przez koalicjantów, którzy na każdym kroku podkreślają na co nie ma ich zgody. I do tego jeszcze Komisja Wenecka. I do tego jeszcze Profesor Pingwin. Jak nie idzie, to nie idzie.

2. Byłem w Zielonej. Przypomnieć się w sprawie Suburbana. I kupić trochę mrożonek w Makro. Odrę forsowałem promem. Wody w rzecze wiele, więc prom zasuwa jak mały samochodzik. Muszę wyważyć koła w Lawinie, gdyż przy niewysokich prędkościach dostają denerwującej wibracji. 
Na spacerze z pieskiem znaleźliśmy kolejne kanie. A mówią, że jak są przymrozki – a są – to grzybów nie ma. A są. 

3. Wieczorem oglądałem debatę o migracji w Kanale Zero. Bardzo dobry Przydacz. Kuriozalna – muszę napisać „młoda kobieta”, bo jak napiszę „dziewczynka”, to się narażę na skancelowanie – młoda kobieta z jakiejś tam współpracującej z Grupą Granica fundacji. No i Ochojska, która w pierwszych słowach powiedziała, że co prawda rząd PO jest jak rząd PiS, ale trzeba głosować na PO, bo inaczej PiS wróci do władzy. Warto obejrzeć, bo pewne rzeczy trudno sobie wyobrazić. Ech, mogłem napisać „osoba”. „Młoda kobieta” – może zostać uznane za opresywne.